Ο Αστυνομικός της γειτονιἀς,έτσι θα έπρεπε...

Ας σκιαγραφήσουμε την έννοια, την αποστολή και τα καθήκοντά του, ἐτσι για να κατανοήσει πρώτα το Υπουργείο Εσωτερικών το πως θα μπορούσε να λειτουργήσει ο Αστυνομικός της γειτονιάς προς όφελος των πολιτών...

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα έχουμε αναφέρει σε προηγούμενη ενότητα ο Αστυνομικός και η γειτονιά τελούν σε μια σχέση συνεργασίας και αλληλοκατανόησης. Περαιτέρω, ο Αστυνομικός, μέσα από παρεμβατικές διαδικασίες φροντίζει για την διασφάλιση των μελών της γειτονιάς, έχοντας συνειδητοποιήσει τις νέες υποχρεώσεις του απέναντι στη γειτονιά και τα μέλη της, δρώντας ουσιαστικά με κοινωνικά κριτήρια.

Έτσι, ο Αστυνομικός της γειτονιάς είναι ο κοινωνικός συνεργάτης, αλλά παράλληλα ο εγγυητής της ασφάλειας των πολιτών της γειτονιάς, αυτός που διασφαλίζει την καθημερηνότητα των πολιτών, που ενδιαφέρεται και για τα πιο απλά πράγματα, τα οποία μπορούν να θεωρηθούν άμεση ή ενδεχόμενη απειλή για τον πολίτη.

Πια είναι, λοιπόν, η πραγματική αποστολή του Αστυνομικού της γειτονιάς ; Μια προσεκτική ενδοσκόπηση του έργου του καταδεικνύει ότι η αποστολή του Αστυνομικού της γειτονιάς είναι:

α. Η συνεργασία με την γειτονιά και τον πολίτη για την επισήμανση, καταγραφή, μελέτη και περαιτέρω διαχείριση των προβλημάτων της και την ειδικότερη διευθέτησής τους.

β. Η προστασία της γειτονιάς από την εγκληματικότητα, γενικά, αλλά και από οποιαδήποτε απειλή που μπορεί να κλονίσει την ειρήνη και την κοινωνική συνοχή της.

γ. Η τόνωση του αισθήματος ασφάλειας, μέσα από μια σειρά δράσεων (προληπτικών και ελεγκτικών).

δ. Η συνεργασία με τους φορείς (κυβερνητικούς και μη), για τη διευκόλυνση της δράσης του και περαιτέρω για τη μελέτη των γενικότερων προβλημάτων προς εξεύρεση λύσεων.

ε. Η συνεργασία με τις άλλες Αστυνομικές υπηρεσίες.

Συνοψίζοντας τα παραπάνω, μπορούμε να πούμε και για τον Αστυνομικό της γειτονιάς, ότι η απασχόλησή του μπορεί να είναι γενική και περιλαμβάνει τη διασφάλιση και θωράκισή της γειτονιάς από την εγκληματικότητα και τη διατήρηση της ειρήνης και της κοινωνικής συνοχής στο χώρο της, μέσα από ένα σύνολο δράσεων προληπτικών και ελεγκτικών, στις οποίες κυριαρχεί το στοιχείο της επικοινωνίας, της συνεργασίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Περαιτέρω, η αποστολή του μπορεί να είναι ειδική και περιλαμβάνει την εκτέλεση οποιαδήποτε υπηρεσίας σε προληπτικό, ελεγκτικό και επικοινωνιακό επίπεδο, όπως η παρουσία του πλησίον των σχολείων, στα πάρκα και στις πλατείες και η επικοινωνία με μαθητές και κατοίκους, ο έλεγχος υπόπτων ατόμων, η συμβουλευτική τακτική επικοινωνίας με τους κατοίκους, τους επαγγελματίες και τους νέους σε θέματα ανάπτυξης πνεύματος κυκλοφοριακής αγωγής, ανάπτυξης μηχανισμών άμυνας κατά των ναρκωτικών και του AIDS, αποφυγή του αλκοόλ, προστασία της ιδιοκτησίας τους, προστασίας της ποιότητας της ζωής κ.ά.

Ας έρθουμε, όμως, τώρα και στα καθήκοντα του Αστυνομικού της γειτονιάς και ας σκιαγραφήσουμε τη δράση της μιας υπηρεσιακής ημέρας. Βέβαια, σ’ αυτή τη φάση δε θα προχωρήσουμε στο γενικότερο οργανωτικό πλαίσιο, ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθούμε σε άλλη ενότητα, αφού εξάλλου, αυτή η καθημερινή υπηρεσιακή δράση, σχετίζεται με μια υποθετική “παραπλήσια” δράση της.

Με άλλα λόγια, τι εκτιμάται ότι θα μπορούσε να κάνει ο Αστυνομικός της γειτονιάς μια συνήθη ημέρα. Ας τα δούμε:

Πέρασμα από τα καταστήματα της γειτονιάς και ειδικότερα της περιοχής που υπάγεται στην αρμοδιότητά του.

Επικοινωνία με τους καταστηματάρχες, χαιρετισμός, εξέταση αιτημάτων τους ή άλλων γενικότερων προβλημάτων.

Πέρασμα από Γυμνάσια – Λύκεια - Δημοτικά, επικοινωνία, εξέταση προβλημάτων, συμβουλευτική πολιτική, επαγγελματικός προσανατολισμός νέων.

Πέρασμα από πλατείες, στέκια νεολαίας και κομβικά σημεία περιοχών, για επικοινωνιακή πολιτική, επισήμανση και εξέταση προβλημάτων.

Διαχείριση – διευθέτηση προβλημάτων (π.χ. έξω από το 3ο Γυμνάσιο Καλλιθέας μαζεύονται νεαροί κι ενοχλούν τις μαθήτριες).

Προληπτική πολιτική μείωση της εγκληματικότητας (π.χ. τοποθέτηση αυτοκόλλητου μηνύματος σε μοτοποδήλατα, με οδηγίες για την ασφάλιση τους σε σταθερό σημείο).

Προληπτική πολιτική σε θέματα ναρκωτικών, κατανάλωση αλκοόλ, AIDS, ποιότητα ζωής (π.χ. διανομή ενημερωτικών φυλλαδίων, χρήσιμα τηλέφωνα επικοινωνίας, κοινωνικές υπηρεσίες κ.ά.).

Ενημερωτική επίσκεψη σε σχολείο ή σε κέντρα ανοικτής προστασίας ηλικιωμένων.

Καταγραφή ζητημάτων που τέθηκαν από πολίτες και έχουν σχέση με ασυνήθιστες κινήσεις ατόμων, παραμονή οχημάτων για πολύ χρόνο στο ίδιο σημείο, ανεύρεση μέσων χρήσης ναρκωτικών σε πάρκα, παλιά οικήματα ή κοντά σε σχολεία, επικίνδυνα σημεία πρόκλησης ατυχημάτων σε οδούς κ.λ.π.

Κινητοποίηση τοπικής Αστυνομίας σε περιπτώσεις προσαγωγής ύποπτων κ.λ.π. ενεργειών, που εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί μόνο από τον ίδιο.

Επιστροφή στην υπηρεσία του και παράδοση της αναφοράς του με παράλληλη ενημέρωση του αντικαταστάτη του.

Τώρα, όμως, ας προχωρήσουμε σε απλές συγκρίσεις, της αποστολής και των καθηκόντων της πεζής περιπολίας και του Αστυνομικού της γειτονιάς, προκειμένου να εξετάσουμε τα κοινά σημεία ή τις διαφορές που πιθανόν να υπάρχουν. Ας τα δούμε όλα αυτά:

α. κοινά σημεία

Η παρουσία του Αστυνομικού σε μια συγκεκριμένη εδαφική περιοχή (τομέας ή γειτονιά).

Η προληπτική δράση για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.

Η εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας.

Η εφαρμογή του νόμου.


β. Διαφορές

Η υπηρεσία της πεζής περιπολίας είναι συγκεκριμένη και εξαντλείται σε μία προσδιορισμένη εδαφική περιφέρεια, με συγκεκριμένο τρόπο εκτέλεσης, δηλαδή πεζή.

Αντίθετα, ο Αστυνομικός της γειτονιάς, καίτοι έχει συγκεκριμένη εδαφική περιφέρεια, έχει διαφορετικό τρόπο εκτέλεσης υπηρεσίας, μη προσδιορισμένο (π.χ. πεζή), αλλά πολυσύνθετο, ένα συνδυασμό πεζής, εποχούμενης, στάσιμης σε χώρους για επικοινωνία κ.ά.

Η φιλοσοφία δράσης είναι τελείως διαφορετική απ’ αυτήν της πεζής και ειδικότερα δεν στοχεύει να παρουσιάσει δραστηριότητα παραβάσεων, πράγμα το οποίο ζητείται,κατά κανόνα, από την πεζή περιπολία, ανεξάρτητα, αν και σ’ αυτή την περίπτωση δεν είναι αυτός ο προσδιοριστικός στόχος της δράσης της.

Ο στόχος του Αστυνομικού της γειτονιάς, ουσιαστικά, δεν είναι η παρουσίαση έργου και δραστηριότητας, που αποτιμάται με αριθμό παραβάσεων, αλλά με αριθμό επίλυσης προβλημάτων(κοινοτική αστυνόμευση). Με άλλα λόγια, η δράση του Αστυνομικού αξιολογείται με την επιτυχία του στα καθημερινά προβλήματα της γειτονιάς, σε συνάρτηση με την επικρατούσα κατάσταση.

Ο Αστυνομικός της γειτονιάς, κρίνεται από το έργο που παράγει στην περιοχή του και κριτήρια αξιολόγησης του είναι πολύ περισσότερο η γνώμη των κατοίκων. Δηλαδή, κρίνεται από την γνώμη της κοινωνίας, που στην ουσία είναι μέλος της, ενώ στην πεζή περιπολία, η αξιολόγησή της, εδράζεται, κυρίως, σε αριθμητικά δεδομένα παραβάσεων και συλλήψεων.

Ο Αστυνομικός της πεζής περιπολίας, εγγυάται την ασφάλεια της περιοχής του, με τρόπο που στηρίζεται, κατά κανόνα, σε ελεγκτικές διαδικασίες (εφαρμογή νόμων, συλλήψεις, έλεγχο υπόπτων κ.ά.), ενώ ο Αστυνομικός της γειτονιάς εγγυάται την ασφάλειά της, συνεργαζόμενος μαζί της.

Ο Αστυνομικός της γειτονιάς λειτουργεί διαμεσολαβητικά στα προβλήματα της γειτονιάς, με κριτήρια κοινωνικά, ενώ η πεζή περιπολία με βάση το νόμο.

Ο Αστυνομικός της γειτονιάς είναι κοντά στα καθημερινά προβλήματα, γιατί θεωρείται μέλος της, ενώ η πεζή περιπολία εκ των πραγμάτων αποξενώνεται από την κοινωνία, γιατί, η ελεγκτική διαδικασία που χρησιμοποιεί λειτουργεί “αποξενωτικά” και την αλλοτριώνει στη συνείδηση της περιοχής που αστυνομεύει.

Ο Αστυνομικός της γειτονιάς ενεργεί αμέσως, προς χάριν της ασφάλειας της γειτονιάς, ενώ η πεζή περιπολία μέσα από τη διαδικασία εφαρμογής των νόμων.

Η διασφάλιση της γειτονιάς γίνεται μέσα από μια σχέση συνεργασίας.

Η διασφάλιση του τομέα γίνεται μέσα από την εφαρμογή των νόμων, και την εμφανή παρουσία της..

Ύστερα από τα όσα εκθέσαμε παραπάνω, που καταλήγουμε; Το συμπέρασμα μας είναι ένα, ότι ο Αστυνομικός της γειτονιάς, είναι η ασπίδα προστασίας της γειτονιάς και αυτό επιτυγχάνεται μέσα από μια ειλικρινή συνεργασία, η οποία οικοδομείται σε σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης.

Απόσπασμα από το βιβλίο ο "Ἁστυνομικός της γειτονιάς"του Γεωργίου Χριστοφόρου Καραβιώτη.